ربیع یادآور شیرین ترین خاطره ی هر مؤمن است.
یادآور تولد نوزادی است که با طلوع زندگی اش، ظلم، ستم، شرک و بت پرستیِ جهان آن روز را به زانو درآورد.
شکسته شدن دیوان مدائن و خاموش شدن آتشکده فارس بی جهت و تصادفی نبود.
وجود عزیزش بیان گر حق وعدالت برای کل جهانیان محسوب می گردد. هم چنانکه خداوند در قرآن جاوید، او را (رحمه للعالمین) معرفی می کند.
آری او واقعاً رحمت برای همه جهانیان است.
در مدت کوتاه عمرش نهایت تلاش و ایثار را برای امتش داشت. از ایثار جان، مال، خانواده، فرزند و عزیزترین سرمایه اش، (یعنی وقتش) برای سعادتمند شدن انسان ها دریغ نورزید.
نه تنها برای اقوام و دوستان بلکه برای هر غریب و بیگانه، برده و آزاده، مرد و زن، پیر و جوان و کودک، سرشار از مهر، محبّت و عاطفه بود و مصلحت دیگران را بر خویش ترجیح می داد.
نمونه ی عملی از اخلاق قرآن و به تعبیری قرآن متحرک بود، تا جایی که خودش، هدف از بعثتش را کامل کردن مکارم اخلاق می شمارد.
« إنما بُعثَتُ لأتمم مکارم الاخلاق» ( مسند البزار)
مومن ترین فرد را ، بهترین از نظر اخلاق معرفی می کند.
و بهترین افراد در این زمینه کسانی هستند که با همسران خود بهترین رفتار را دارند.
رسول الله (صلی الله علیه وسلم) خود الگویی تمام عیار در این زمینه بود.
(أَکْمَلُ الْمُؤْمِنِینَ إِیمَانًا أَحْسَنُهُمْ خُلُقًا وَخِیَارُکُمْ خِیَارُکُمْ لِنِسَائِهِمْ خُلُقًا)(الترمذی)
آری او بهترین فرد برای خانواده اش و یار و یاور ضعیفان و مسکینان بود، حتی در حق حیوانات نهایت رحم و مروت را به کار می برد و در عرصه ی علم، تلاش و فعالیت، با توجه به مسائل و مشکلات عدیده، هیچ وقت خستگی، ناامیدی، افسردگی و….در وجود مبارکش رخنه پیدا نمی کرد، بلکه وجودش سراسر امید، تحرک و نشاط بود. او به سلاح (صبر وسعه ی صدر) و پشتیبانی تکیه گاه استوارش، پروردگار بی همتا و توانا آراسته بود.
در برخورد با اقشار مختلف و دیدگاه های متفاوت، رفتار متناسب داشت، طوری که همه شیفته ی برخورد خوب او شده بودند و بسیاری از سران کفر و فرماندهان نظامی جبهه ی مخالف، تحت تأثیر خلق و خوی حسنه ی ایشان اسلام می آوردند!
آری ایشان مربی حاذق و ماهری بودند. چرا که پرورده ی دست پروردگارش با منهج ربانی بود.
منهجی که برای همه ی اقشار مختلف در همه ی دوران ها و مکان ها قابل اجراء و با فطرت بشریت سازگاری است. هر چه از سرور و مولای عزیزمان بگوئیم کم گفته ایم.
برادر و خواهر مؤمن:
لحظاتی بیندیشیم، ببینیم ما به عنوان یک مسلمان و تابع، چند درصد از صفات و اخلاق سرمشق و الگوی برتر خود را در زندگی فردی و اجتماعی متجلی ساخته ایم؟
آیا ما به خود زحمت داده ایم حداقل یک بار هم که شده سیره ی فردی و اجتماعی خودِ رسول الله (صلی الله علیه وسلم) را با دقت مطالعه کنیم تا اسوه ی خود را آن طور که هست بشناسیم؟
سروران عزیز اگر ما به فکر خود نباشیم و در عملکرد خود نظری نیفکنیم، چگونه انتظار داریم در آینده ی نزدیک که با چشم سر با حقایق قبر و قیامت روبرو می شویم، از رسول الله که شافع امت است، طلب شفاعت کنیم؟
روزی که به نص صریح قرآن، روزی است که هیچ چیزی جز قلب سلیم به درد صاحبش نمی خورد:
«یَوْمَ لَا یَنفَعُ مَالٌ وَلَا بَنُونَ * إِلَّا مَنْ أَتَى اللَّهَ بِقَلْبٍ سَلِیمٍ» ﴿الشعراء: ۸۸-۸۹﴾
«آن روزی که اموال (یعنی نیروی مادی) و اولاد، (یعنی نیروی انسانی)، به کسی سودی نمیرساند.
بلکه تنها از اموالش که در راه آفریدگار صرف و از اولادی که در مسیر پروردگار رهنمود کرده باشد، سود میبرد. کسی که با دل سالم (از بیماری کفر، نفاق و ریا) به پیشگاه خدا آمده باشد».
اگر می خواهیم خود را محک بزنیم و معیاری برای سنجش اعمال خود داشته باشیم، آیات زیر را مرور کنیم. آن جا که خداوند در وصف پیروان واقعی رسول الله (صلی الله علیه وآله وسلم) می فرمایند:
«قُلْ إِن کُنتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعُونِی یُحْبِبْکُمُ اللَّهُ وَیَغْفِرْ لَکُمْ ذُنُوبَکُمْ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَّحِیمٌ» ﴿آلعمران: ٣١﴾
«بگو: اگر خدا را دوست میدارید، از من پیروی کنید تا خدا شما را دوست بدارد و گناهانتان را ببخشاید، و خداوند آمرزندهی مهربان است».
«لَّا تَجِدُ قَوْمًا یُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْیَوْمِ الْآخِرِ یُوَادُّونَ مَنْ حَادَّ اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَلَوْ کَانُوا آبَاءَهُمْ أَوْ أَبْنَاءَهُمْ أَوْ إِخْوَانَهُمْ أَوْ عَشِیرَتَهُمْ أُولَٰئِکَ کَتَبَ فِی قُلُوبِهِمُ الْإِیمَانَ وَأَیَّدَهُم بِرُوحٍ مِّنْهُ وَیُدْخِلُهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ أُولَٰئِکَ حِزْبُ اللَّهِ أَلَا إِنَّ حِزْبَ اللَّهِ هُمُ الْمُفْلِحُونَ» ﴿المجادله: ٢٢﴾
«مردمانی را نخواهی یافت که به خدا و روز قیامت ایمان داشته باشند، ولی کسانی را به دوستی بگیرند که با خدا و پیغمبرش دشمنی ورزیده باشند، هرچند که آنان پدران، یا پسران، یا برادران، و یا قوم و قبیلهی ایشان باشند. چرا که مؤمنان، خدا بر دل هایشان رقم ایمان زده است و با نفخهی ربّانی خود یاریشان داده است و تقویتشان کرده است، و ایشان را به باغ های بهشتی داخل میگرداند که از زیر (کاخ ها و درختان) آن ها رودبارها روان است، و جاودانه در آن جا میمانند. خدا از آنان خوشنود، و ایشان هم از خدا خوشنودند.
اینان حزب یزدانند. هان! حزب یزدان، قطعاً پیروز و رستگار است……..
آری با بررسی معیار ثبات ایمان به خدا و روز آخرت در می یابیم که:
محبت نزدیک ترین عزیزان را زیر مجموعه ی محبت به خود و رسولش معرفی می کند. تا جایی که وقتی ما توانستیم دوستی و عشق واقعی الله و رسولش را در قلب خود جای دهیم، جای امیدواری است که بتوانیم این چشمه ی زلال را در اعمال خود در دنیا و نتیجه و پاداش آن را در آخرت ببینیم.
با توجه به جریان اسفبار توهین به مقام والای حضرت رسول در جوامع کفر و الحاد که در سال های اخیر رخ داده است و واکنش جمهور مسلمانان نسبت به این مسأله، معلوم می شود که غیرت مسلمانی، در قلوب افراد نهفته است.
ولی فقط این کافی نیست، بلکه شایسته است عملاً در صحنه باشیم و به دنبال آن، مرد میدان عمل در تبعیت از اسوه ی حسنه خود باشیم.
چراکه طبق فرمایش قرآن این امر یک واجب شرعی محسوب می گردد.
« وَمَا آتَاکُمُ الرَّسُولُ فَخُذُوهُ وَمَا نَهَاکُمْ عَنْهُ فَانتَهُوا وَاتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ شَدِیدُ الْعِقَابِ» ﴿الحشر: ٧﴾
«چیزهائی را که پیغمبر برای شما (از احکام الهی) آورده است، اجراء کنید و از چیزهائی که شما را از آن بازداشته است، دست بکشید. از خدا بترسید که خدا عقوبت سختی دارد».
و آیاتی که خداوند، مستقیم اطاعت خود را با اطاعت رسولش همراه ساخته است، به عنوان ختم کلام بیان می کنیم و ترجمه و تفسیر آن را به شما مشتاقان دیدار رسول الله (صلی الله علیه وآله وسلم) واگذار می نماییم:
(۱) قُلْ أَطِیعُوا اللَّهَ وَالرَّسُولَ فَإِن تَوَلَّوْا فَإِنَّ اللَّهَ لَا یُحِبُّ الْکَافِرِینَ ﴿آلعمران: ٣٢﴾
(۲) وَأَطِیعُوا اللَّهَ وَالرَّسُولَ لَعَلَّکُمْ تُرْحَمُونَ ﴿آلعمران: ١٣٢﴾
(۳) یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا أَطِیعُوا اللَّهَ وَأَطِیعُوا الرَّسُولَ وَأُولِی الْأَمْرِ مِنکُمْ فَإِن تَنَازَعْتُمْ فِی شَیْءٍ فَرُدُّوهُ إِلَى اللَّهِ وَالرَّسُولِ إِن کُنتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْیَوْمِ الْآخِرِ ذَٰلِکَ خَیْرٌ وَأَحْسَنُ تَأْوِیلًا ﴿النساء: ۵٩﴾
(۴) وَأَطِیعُوا اللَّهَ وَأَطِیعُوا الرَّسُولَ وَاحْذَرُوا فَإِن تَوَلَّیْتُمْ فَاعْلَمُوا أَنَّمَا عَلَىٰ رَسُولِنَا الْبَلَاغُ الْمُبِینُ ﴿المائده: ٩٢﴾
(۵) بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ یَسْأَلُونَکَ عَنِ الْأَنفَالِ قُلِ الْأَنفَالُ لِلَّهِ وَالرَّسُولِ فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَصْلِحُوا ذَاتَ بَیْنِکُمْ وَأَطِیعُوا اللَّهَ وَرَسُولَهُ إِن کُنتُم مُّؤْمِنِینَ ﴿الأنفال: ١﴾
(۶) یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا أَطِیعُوا اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَلَا تَوَلَّوْا عَنْهُ وَأَنتُمْ تَسْمَعُونَ ﴿الأنفال: ٢٠﴾
(۷) وَأَطِیعُوا اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَلَا تَنَازَعُوا فَتَفْشَلُوا وَتَذْهَبَ رِیحُکُمْ وَاصْبِرُوا إِنَّ اللَّهَ مَعَ الصَّابِرِینَ ﴿الأنفال: ۴۶﴾
(۸) قُلْ أَطِیعُوا اللَّهَ وَأَطِیعُوا الرَّسُولَ فَإِن تَوَلَّوْا فَإِنَّمَا عَلَیْهِ مَا حُمِّلَ وَعَلَیْکُم مَّا حُمِّلْتُمْ وَإِن تُطِیعُوهُ تَهْتَدُوا وَمَا عَلَى الرَّسُولِ إِلَّا الْبَلَاغُ الْمُبِینُ ﴿النور: ۵۴﴾
(۹) یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا أَطِیعُوا اللَّهَ وَأَطِیعُوا الرَّسُولَ وَلَا تُبْطِلُوا أَعْمَالَکُمْ ﴿محمد: ٣٣﴾
(۱۰) أَأَشْفَقْتُمْ أَن تُقَدِّمُوا بَیْنَ یَدَیْ نَجْوَاکُمْ صَدَقَاتٍ فَإِذْ لَمْ تَفْعَلُوا وَتَابَ اللَّهُ عَلَیْکُمْ فَأَقِیمُوا الصَّلَاهَ وَآتُوا الزَّکَاهَ وَأَطِیعُوا اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَاللَّهُ خَبِیرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ ﴿المجادله: ١٣﴾
(۱۱) وَأَطِیعُوا اللَّهَ وَأَطِیعُوا الرَّسُولَ فَإِن تَوَلَّیْتُمْ فَإِنَّمَا عَلَىٰ رَسُولِنَا الْبَلَاغُ الْمُبِینُ ﴿التغابن: ١٢﴾
والسلام علی من اتبع الهدی
فاطمه شاکری
اول ربیع ۱۴۳۸ه-ق