۱-آیه/ ۱۳۳ طه:
(وَقَالُوا لَوْلَا یَأْتِینَا بِآیَهٍ مِّن رَّبِّهِ ۚ أَوَلَمْ تَأْتِهِم بَیِّنَهُ مَا فِی الصُّحُفِ الْأُولَىٰ) [٢٠:١٣٣]
الف- از قول چه کسانی سخن می گوید؟
از قول مشرکان مکه
ب- خواسته آن ها چیست؟
ارسال معجزهای مادی برایشان مانند معجزه های رسل پیشین.
ج- خداوند چه جوابی به آن ها می دهد؟
آیا معجزهی (بزرگِ قرآن که در) کتابهای پیشین (آسمانی تورات و انجیل و زَبور مذکور است)، به پیش ایشان نیامده است؟
(وَلَوْ أَنَّآ أَهْلَکْنَـٰهُم بِعَذَابٍۢ مِّن قَبْلِهِۦ لَقَالُوا۟ رَبَّنَا لَوْلَآ أَرْسَلْتَ إِلَیْنَا رَسُولًۭا فَنَتَّبِعَ ءَایَـٰتِکَ مِن قَبْلِ أَن نَّذِلَّ وَنَخْزَىٰ) [٢٠:١٣۴]
اگر ما پیش از نزول قرآن و آمدن پیغمبر اسلام، ایشان را با عذابی نابود میکردیم، (روز قیامت) میگفتند: پروردگارا! چرا (در دنیا) پیغمبری برای ما نفرستادی، تا از آیات تو پیروی کنیم، پیش از آن که (در آخرت) خوار و رسوا شویم (و به دوزخ گرفتار آئیم)؟
(قُلْ کُلٌّۭ مُّتَرَبِّصٌۭ فَتَرَبَّصُوا۟ ۖ فَسَتَعْلَمُونَ مَنْ أَصْحَـٰبُ ٱلصِّرَٰطِ ٱلسَّوِىِّ وَمَنِ ٱهْتَدَىٰ) [٢٠:١٣۵]
(ای پیغمبر! به این منکران حقیقت و معاندان دین) بگو: (ما و شما) جملگی منتظر (وعدهها و وعیدهای الهی) هستیم (ما در انتظار وعدهی پیروزی بر شما هستیم و شما در انتظار شکست ما. حال که چنین است) پس شما هم انتظار بکشید. به زودی خواهیم دانست چه کسانی (از ما و شما) بر راه راست بوده و راهیابند (و چه کسانی گمراه و اهل عذابند).
د- صحف یعنی چه؟
کتاب های آسمانی، جمع: صحیفه
۲- با توجه به اینکه تورات کتاب موسی (علیه السلام) است، چرا در بعضی از آیات، خداوند از صحف موسی نام برده؟ توضیح دهید. (نجم/۳۶ – اعلی/۱۹)
(أَمْ لَمْ یُنَبَّأْ بِمَا فِی صُحُفِ مُوسَىٰ )[۵٣:٣۶]
(صُحُفِ إِبْرَاهِیمَ وَمُوسَىٰ) [٨٧:١٩]
صحف: جمع صحیفه و صحیفه یعنی؛ قطعهای از کاغذ یا هر چیزی که بر آن نوشته می شود.
تورات: کلمه ای عبری است که در قرآن آمده است و به معنای شریعت و تعلیم و نور آمده است.
با توجه به معنای لغوی تورات و صحف معلوم می شود که جمع صحیفه هایی است که بر موسی (علیه السلام) نازل شده که حاوی تعلیم وشریعت بوده و بنام تورات نامیده شده است.
بنابر این هیچ تناقضی با هم ندارند. و تورات اسم کامل با مسمای صحف موسی (علیه السلام) است.
۳- در سوره مدثر آیه/ ۵۲ کافران درخواست «صُحُفًا مُّنَشَّرَهً » دارند منظور چیست؟ و چرا؟
(بَلْ یُرِیدُ کُلُّ امْرِئٍ مِّنْهُمْ أَن یُؤْتَىٰ صُحُفًا مُّنَشَّرَهً )[٧۴:۵٢]
صُحُفًا مُّنَشَّرَهً : نامه های سرگشاده
کافران انتظار داشتن الله برای ایمان آوردنشان برای هر کدام از ایشان نامه ای جدا گانه ارسال کند اما خداوند چنین نکرده و نمی کند و قرآن را برای همه جهانیان معرفی می کند که الله برایشان تمامی برنامه های لازم را در آن ارسال نموده و نیازی به چیزی جداگانه که ناشی از غرور آنها بود نیست.
۴- منظور از«صحف مکرمه» در سوره عبس چیست؟ و چرا بنام صحف نامیده شده است؟ فِی صُحُفٍ مُّکَرَّمَهٍ [٨٠:١٣]
دو نظریه وجود دارد.
۱- منظور کل کتب آسمانی که بر پیامبران (علیهم السلام) نازل شده است.
۲- منظور قرآن کریم است وهمچنین بخش بخش آن که به صورت تدریجی توسط حامل راستین وحی بر رسول الله عرضه شده است. و مکرمه یعنی، کتب والامقام که از جانب صاحبی بزرگوار وکریم ومکرم نازل شده است.
در هر دو نظریه تعبیر صحف در آن صدق می کند چون جمع صحیفه است.
۵- آیه/ ۱۰ تکویر: «وَإِذَا الصُّحُفُ نُشِرَتْ» [٨١:١٠]
الف- منظور از صحف چیست؟
نامه های اعمال
ب- پیام آیه؟
پیام آیه یادآوری به انسان در روز قیامت و اینکه هر بنده ای در نزد الله دارای صحیفه ای حاوی اعمالش است که در روز جزاء عادلانه به آن رجوع کرده و تک تک اعمالش را برایش نمایان می نماید، تا جای اعتراض و انکاری بر بنده باقی نماند .
۶- آیا تذکرات و توصیه های سوره اعلی ( ۱۷-۱۴) در کتابهای گذشته هم بوده است؟ دلیل؟
(قَدْ أَفْلَحَ مَن تَزَکَّىٰ) [٨٧:١۴]
قطعاً رستگار میگردد کسی که خویشتن را (از کثافت کفر و معاصی) پاکیزه دارد. ﴿١۴﴾
(وَذَکَرَ ٱسْمَ رَبِّهِۦ فَصَلَّىٰ) [٨٧:١۵]
و نام پروردگار خود را ببرَد و نماز بگزارد و فروتنی کند.
(بَلْ تُؤْثِرُونَ ٱلْحَیَوٰهَ ٱلدُّنْیَا) [٨٧:١۶]
بلکه (بنا به سرشت انسانی) زندگی دنیا را (که محسوس و نقد است، بر زندگی آخرت که نامحسوس و نسیه است) ترجیح میدهید و برمیگزینید.
(وَٱلْءَاخِرَهُ خَیْرٌۭ وَأَبْقَىٰٓ )[٨٧:١٧]
در حالی که آخرت (از دنیا) بهتر و پایندهتر است.
بله در این آیات چند توصیه به مؤمنان بیان شده که اساس کار و دعوت تمام رسولان الهی بوده است که شامل اینها می شود .
۱- دعوت به رستگاری و دوری از منکرات.
۲- یاد کردن الله با نماز.
۳- تلاش برای آخرت و و فراموش نکردن آن و تنها به دنیا قانع نبودن.
**دلیل:
(إِنَّ هَـٰذَا لَفِى ٱلصُّحُفِ ٱلْأُولَىٰ) [٨٧:١٨]
این (چیزها منحصر به این کتاب آسمانی نیست، بلکه) در کتابهای پیشین (نیز آمده و) بوده است.
«هذا»: این چیزهای مذکور در آیات ۱۴ تا ۱۷، و یا مواعظ مذکور در سوره.
«الصُّحُفِ»: جمع صَحیفَه، کتابها
«الصُّحُفِ الأولی»: مراد همه کتابهای پیش از انجیل و قرآن است.
(صُحُفِ إِبْرَٰهِیمَ وَمُوسَىٰ) [٨٧:١٩]
(از جمله در) کتابهای ابراهیم و موسی.
«صُحُفِ»: بدل از صُحُف قبلی است.
این آیه اشاره به این واقعیّت دارد که اصول کلّی و مطالب اساسی ادیان آسمانی همگی یکسان بوده و از یک منبع سرچشمه گرفتهاند، و تنها تعلیمات و دستوراتی با هم تفاوت داشته است که اختلاف زمان و رشد انسان مقتضی آن بوده است.
۷- نام کتاب ابراهیم (علیه السلام) چیست؟ دلیل؟
– صحف
طبق آیه آخر سوره اعلی که می گوید: صحف ابراهیم
(صُحُفِ إِبْرَٰهِیمَ وَمُوسَىٰ )[٨٧:١٩]
۸- نکات مهم آیه /۲ البینه را بنویسید؟
(رَسُولٌ مِّنَ اللَّهِ یَتْلُو صُحُفًا مُّطَهَّرَهً) [٩٨:٢]
با توجه به آیات قبل و بعد، نکات زیر بدست می آید:
۱-کافران اهل کتاب، و مشرکان، تا زمانی که حجّت بدیشان نرسد به حال خود رها نمیشوند.
«الَّذِینَ کَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْکِتَابِ»: مراد همه کسانی است که از پیروان انبیاء بوده ولیکن بر اثر فاصله زیاد زمانی از آئین آسمانی منحرف شدهاند و به کفر و شرک افتادهاند.
«الْمُشْرِکِینَ»: مراد همه کسانی است که بت یا آتش و مانند اینها را پرستیدهاند و کتاب الهی هم نداشتهاند.
«مُنفَکِّینَ»: به حال خود رهاشدگان یعنی کسانی که خدا پیغمبری برای ایشان نفرستاده باشد و به سوی حق و حقیقت رهنمودشان نکرده باشد.
«حَتّی تَأْتِیَهُمُ الْبَیِّنَهُ»: تا زمانی که حجّت بدیشان برسد. مگر این که حجّت بدیشان برسد. یعنی حتماً خدا پیغمبری را برای آنان میفرستد و بدین وسیله با ایشان اتمام حجّت میکند.
«الْبَیِّنَهُ»: حجّت و برهان. در اینجا مراد پیغمبری از پیغمبرانی است که مشعل آئین آسمانی را فرا راه کاروان بشری میدارد.
۲- و آن حجّت، پیغمبری از سوی خدا است که کتابهای پاک الهی را بر آنان میخواند. «یَتْلُو»: میخواند.
«صُحُفاً»: جمع صحیفه. اوراق. کتابها
«مُطَهَّرَهً»: پاک از باطل و تحریف.
۳- در آنها نوشتههای راست و درست و پرارزش و والائی است.